cliënt

Altijd leuk om rapportages over je eigen geestelijk welzijn te lezen. Al is leuk het woord niet, ik bedoel eigenlijk: extreem confronterend.

‘Ongeveer vier jaar geleden is de cliënt gediagnosticeerd met een stoornis,’ staat er in een pdf die ik net heb ontvangen. Omdat het in de derde persoon is geschreven, heb ik moeite om mezelf erin te herkennen. We lijken gezamenlijk naar een ander te wijzen: ‘De late diagnose heeft impact gehad op de cliënt.’

Sowieso heb ik wel moeite met het woord cliënt. Ik ben een cliënt van mijn banketbakker en van mijn boekhouder, maar als het op zorg aankomt voel ik me toch vooral patiënt.

Het Latijnse woord patientia betekent lijden, maar ook rustig afwachten. Geduldig wacht ik op oplossingen waar mijn zorgverleners mee komen om verlichting te vinden voor mijn geestelijke nood.