gewoon lopen

In De Telegraaf vertelt Klaas Boomsma over een vroeger leven vol drank en drugs en een huidig leven dat voor een deel in het teken staat van hardlopen. Omdat het zo simpel is: “Gewoon de ene voet voor de andere.”

Waar Boomsma vroeger vooral aan het overleven was, is hij nu op de plek waar hij wil zijn. “Trots zou ik het niet willen noemen, maar ik ben tevreden.”

Zelf gebruik ik ook liever dat tweede woord. Trots is hijgerig: kijk eens hoe geweldig ik bezig ben. Het is een nieuwe ‘high’, terwijl je juist zo moe bent van al dat najagen. Tevreden betekent dat het al goed ís.

Je zet de ene voet voor de andere. Ook als je het even niet meer weet. Ook als angst ineens je keel dichtknijpt. Je alleen nog maar kunt piepen, als een hard opgeblazen ballon waar je een klein beetje lucht uit laat ontsnappen.

Dan trek je je schoenen aan, gaat naar buiten en begint te lopen. Nergens voor weg. Nergens naartoe. Gewoon lopen.