h

Soms, zoals nu, heb ik periodes waarin het nieuws me niet interesseert. Overal gebeurt wat, maar ook zonder dat ik mijn oog erop sla.

China wil de rol van vredestichter, maar in het Westen denken we dat daar iets achter zit. Binnen een land (ik weet niet welk land) bestaan allerlei kleine facties, niet fracties maar facties, maar voor je het weet zijn die aan elkaar gelijmd en is er sprake van één machtige politieke beweging. Het bloed van mijnwerkers in Colombia zit vol nikkel. En fietsers in Nederland vrezen het h-woord.

Wat het h-woord is weet ik niet, maar ik heb ook geen zin om het artikel te lezen. In plaats daarvan ga ik op mijn stoel zitten. Ik sluit mijn ogen en focus. In de tijd die verstrijkt had ik de complete krant woord voor woord kunnen spellen, maar uiteindelijk kwam het: het h-woord staat voor helm. Gebruikers van een elektrische fiets willen geen helm op. Meteen het artikel erbij gepakt en het klopt. Als iedere fietser een helm zou dragen, scheelt dat honderd doden per jaar. De Fietsersbond is tegen, vanwege “een stukje beleving” dat met de helm op ontbreekt.

Ik vond het artikel interessanter toen ik het nog niet had gelezen.