hamer

De nacht vóór afgelopen nacht kon ik niet slapen, met als gevolg dat het afgelopen nacht ook niet lukte. Het was alsof ik al zwaaiend met mijn stokje een klein stukje in de partituur had gemist en vervolgens het volledige concert des levens niet meer kreeg gedirigeerd.

Zie nu maar eens het ritme terug te krijgen, vooral omdat ik vanavond waarschijnlijk aangespannen als een hondenriem in bed ga liggen en denk: ik moet slapen, ik moet slapen. Waardoor ik dus niet kan slapen.

Het tegenovergestelde leidt ook tot niets, om tegen mezelf te zeggen: ik mag niet slapen, ik mag niet slapen. Niets helpt, behalve een hamer.