herhaling

Omdat ik dagelijks een blog schrijf weet ik vaak niet meer waar ik nou al wel en waar ik nog niet over heb geschreven. Dit stukje gaat over herhalingen, mogelijk las je het al eerder.

Soms haat ik herhalingen, bijvoorbeeld als iemand aan me vraagt of ik op zondag de plantjes water wil geven en me dan op zondagochtend appt: Niet vergeten hè, om vandaag de plantjes water te geven? Dan heb ik echt zin om de plantjes iets anders te drinken te geven dan water.

Maar misschien is dat geen herhaling, maar een herinnering.

Soms haat ik herhalingen, bijvoorbeeld als iemand aan me vraagt: ‘Hou je van me?’ En als ik bevestigend antwoord: ‘Hou je écht van me?’ En als ik nog eens bevestigend antwoord: ‘Echt?’

Misschien is dat ook geen herhaling, maar een niet-aflatend verzoek om bevestiging.

Soms haat ik herhalingen, maar meestal is het het tegenovergestelde. Iets wat ik al ken gebeurt nog een keer. Wat plaatsvindt is beide malen identiek, maar ik ben dat niet. Zoals een doelpunt in de herhaling anders is, omdat je ernaar kijkt in de wetenschap dat er is gescoord.