ijmuiden

Chr. J. van Geel (1917-1974) schreef een gedicht over hoe hij een rondje fietste, waarover hij verder niets te melden weet. Ik fiets, staat er en daar blijft het bij qua beschrijving.

Dan komt er een auto langsrijden die vaart mindert, waarna drie stoere vissers door het open raam de dichter de weg vragen. Ze roken ook nog eens sigaren.

Vanbinnen gaat er ineens een luik open bij Van Geel, hij schrijft: ik zou graag mee/gaan met ze naar hun doel, een schip, de zee,/om meer te zijn dan iemand op een fiets.

Méér te zijn dan wie je bent, een schipper willen zijn. Mij overvalt dat gevoel als ik naar IJmuiden rijd. Het gebeurt al langs het Noordzeekanaal, maar helemaal op het strand, als ik reusachtige schepen het ruime sop zie kiezen en denk: ik wil mee. En daar achteraan denk ik: ik wil léven.

Alsof ik dat nu niet doe, alsof ik nu niet écht leef. Ik fiets maar wat rond en ik dicht.