in het water

Er was iets waarvan ik hoopte dat het zou gebeuren. Samen met twee anderen werkte ik er hard aan om het te laten lukken. Zoveel tijd en energie stopten we erin, maar uiteindelijk gebeurde het niet en is het plan in het water gevallen.

Ik neem altijd alles letterlijk en zie de letters p, l, a en n in een vijver drijven. De papiertjes waarop ze geschreven staan raken verzadigd met water, waarna ze in stukjes uit elkaar vallen. Steeds kleinere stukjes en dan is het weg.

Ik voel teleurstelling en check vervolgens bij anderen of dat de juiste emotie is. “Een soort van gevoel van metaal in mijn maag, een knoop in mijn keel, alles is grijs.” Ja, zeggen de anderen met zoveel woorden, dat is de juiste emotie, en pas daarna ga ik de teleurstelling ook echt voelen. Alsof ik een straat wil inrijden, maar eerst wil checken dat hij niet doodloopt.