kaasvlinder

Er lag een doos kaasvlinders in de la. Het woord ‘kaasvlinder’ ademt vrijheid, nog voor de eerste hap fladder ik al. Op de doos stonden aanprijzingen als baker's quality en great taste. Ik at er een, daarna vier, daarna alle zestien.

Uitgegeten voelde ik me als Koekiemonster die het ene na het andere koekje in zijn pluchen muil douwt, daarbij het geluid “Nwjam-mwam-mwam-mwam”voortbrengend. Toen ik er tien op had, heb ik nog overwogen om te stoppen, maar de lokroep van de goudbruin gebakken kaas- en roomboterdelicatesse was sterker.

Vanochtend vroeg ben ik zesenhalf kilometer gaan hardlopen. De gemiddelde hardloper verbrandt 1 kilocalorie per kilo lichaamsgewicht per kilometer. Ik weeg er 90 en dat maal 6,5 kilometer maakt 585 kilocalorieën. In het doosje zaten er 568. Dat betekent dat ik zonder aan te komen nog een kaasvlinder had kunnen eten.

Vorige
Vorige

proberen

Volgende
Volgende

de tweede persoon