niet te enthousiast

Belangrijke dingen kan ik niet onthouden. Jaartallen bijvoorbeeld, wanneer leefde Beethoven? Ik heb het duizend keer opgezocht en nog sla ik steeds een slag in de lucht.

Wel herinner ik me haarscherp hoe ik op mijn 10de met een vriendje mee mocht naar Domburg en dat we een spel gingen doen in het bos en alle kinderen als een gek begonnen te rennen en de moeder van mijn vriendje riep: ‘Ho, ho, niet te enthousiast!’

Het was een uitspraak van generlei belang, waarschijnlijk was het iets wat ze altijd riep als mensen ergens enthousiast over werden. Waarom ben ik het nooit vergeten?

Misschien omdat ik er meteen gehoor aan gaf. Ik stopte met rennen en begon keurig in het gelid achter haar aan te wandelen. Waarop ze omkeek en zei: ‘Ga lekker rennen!’ Toen begreep ik er niets meer van, ze had toch gezegd: ‘Niet te enthousiast’?