poëzieslag

Gisteravond was er weer een ‘Poëzieslag’ in café Festina Lente in Amsterdam. Zeven dichters en spokenwordartiesten droegen eigen werk voor, van papier of uit het hoofd. Aan het eind van de avond koos de jury een winnaar (en die jury bestaat uit Asha Karami, Mathilde Santing en mijzelf).

MA ter Haar, Bo Kok en Marlies Somers waren de finalisten en die laatste won. Vooral door ronde 3, waarin ze gelijk Michael Knight in zijn sprekende auto KITT de turboboostknop indrukte en korte metten maakte met iedere vorm van tegenstand. Al klinkt dat competitiever dan het was: na overhandiging van de envelop met inhoud stond Somers erop om het prijzengeld weg te geven aan wie het meer nodig had dan zij.

Na afloop fietste ik nagenietend door een druilerig Amsterdam. Ik word er zo blij van om al die verschillende stemmen te horen, geen lelijke maar mooie. Om die waaier van woorden als water in de woestijn in me op te nemen. Zinnetjes die de dag erna nog door mijn hoofd tetteren en dan niet op een irritante manier, zoals reclamejingles of oorwurmmuzak.

Neem MA ter Haar, die tweede werd en een wildcard kreeg voor de jaarfinale. Ze schetste een aards en zompig apocalyptisch visioen van een akelig realistische onderwereld. Het ging over honden die aan galgentouwen worden uitgelaten, over het verlangen een knuppel te pakken en als een amokmaker de wereld tegemoet te treden. Over de aanvechting om je op ‘een gevaarlijk dier’ te storten, je daarna ‘in te smeren met zijn bloed’, net zo lang ‘tot je zelf een gevreesd wezen bent geworden’. De eindzin luidde: ‘Ik zou willen dansen op de brokstukken van mijzelf’.

Zo zal ik vandaag aan de duffe, dulle werkelijkheid ontsnappen. Door te dansen op mijn eigen brokstukken en mezelf helend te vertrappen.

Op maandag 6 januari (en sowieso elke eerste maandagavond van de maand) is er weer een Poëzieslag in café Festina Lente. Adres: Looiersgracht 40B Amsterdam, aanvang 19:30 uur stipt. Wil je meedoen, mail naar poezieslagamsterdam@gmail.com.