spam

Ik heb e-mail van Hubert, een man uit Letland. “Happy new year, my friend,” schrijft hij. Aardig, maar een beetje laat. Bovendien vind ik het wonderlijk dat mensen mij vriend noemen terwijl ik ze nog helemaal niet goed ken (of in dit geval: helemaal niet).

Ik was een keer met een vriend in een snackbar en toen kreeg ik ruzie met drie jongens. Drie tegen twee, dacht ik, maar toen ik omkeek was mijn vriend ’m gepeerd. Daarmee devalueerde hij naar vage kennis.

Hubert gaat over op het Nederlands: “Ik hoop dat het goed met je gaat.” Dat vind ik beter dan: “Gaat het goed?” want dan zit het antwoord al in de vraag besloten.

Het slot is intrigerend: “Ik ben kalm op mijn werk.” Dat is de laatste zin van het bericht, er komt (behalve een adres in Riga) niets meer achteraan. Mogelijk bedoelt Hubert: “Ik ben op mijn werk, het is rustig.” Vandaar dat hij tijd heeft om mij een e-mail te sturen. En ik heb blijkbaar tijd om ’m te lezen.