super

Pas stuurde ik iemand een voorstel voor een zakelijke tekst. Het was nog maar een beginnetje, dus ik schreef in de begeleidende mail: “Graag even tweaken.” Helaas vertypte ik me en bleek er te staan: “Graag even twerken.”

Meteen daarna stelde ik me de man voor, die de achterkant van zijn jasje omhoog hield en ten overstaan van al zijn medewerkers schudde met zijn kont. Nooit zou ik meer naar hem kunnen kijken zonder dat beeld. Het was nooit echt gebeurd, maar wel een herinnering geworden.

Waarom wil ik ook “tweaken” schrijven, wat is er mis met: “aanpassen”? God straft meteen.

Ik zeg ook veel te vaak “super”. Stuurt iemand me een tekst, literair of zakelijk, die ik niet onaardig vind of zelfs goed, dan zou ik kunnen reageren met: “Prima!” Of: “Goed hoor!” Desnoods: “Helemaal niet verkeerd.” Maar ik moet weer zo'n gesjeesd woord gebruiken, platgetreden als een zandpad: “Super.” Soms is dat nog niet genoeg, dan wordt het: “Helemaal super.” Wil ik dat nóg iets aandikken, dan heb ik nog in petto: “Écht helemaal super!”