tonny eyk

Als iemand tegenover me zit, zit ik ook tegenover die ander. Dat is iets waar ik ineens over kan nadenken.

Ik zie mezelf niet zitten, tenzij ik dissocieer. Maar mijn goede voornemen is om dat minder te gaan doen. Ik ga proberen meer mezelf te zijn en minder naar mezelf te kijken. En dan als een jurylid bordjes met cijfers omhoog te houden (meestal onvoldoendes) bij wijze van oordeel over mijn handelen.

Vroeger was er een programma op televisie, Klassewerk, waarbij scholieren een stukje muziek mee mochten spelen met pianist Tonny Eyk en die gaf ze vervolgens een cijfer. Eyk was mild; wist iemand op de blokfluit geen enkele noot te raken, dan oordeelde hij: “Je zat er soms wel even naast, maar ik geef tóch een 6.”

Als ik mezelf al beoordeel in 2024, zal ik dat proberen te doen zoals Tonny Eyk dat deed.