tussen mijn kiezen

Vroeger zat er nooit iets vast tussen mijn kiezen, nu voortdurend.

Iedere keer weer moet ik met een tandenstoker gaan prikken en wrikken tot ik dat wat klem zat heb los weten te krijgen. Soms prik en wrik ik te hard en zie ik eruit alsof ik heb gevochten. Wat ook zo is, alleen was het met mezelf.

Soms heb ik geen tandenstoker binnen handbereik en moet ik met iets anders proberen de etensrest los zien te krijgen. De punt van een vers visitekaartje kan, ook het uiteinde van een zakje oploskoffie werkt redelijk.

Ik probeer het ook vaak met mijn tong, maar dat ziet er raar uit. Steeds die op verschillende plekken opbollende wang.