verschijnen en verdwijnen

Ooit stelde een psycholoog voor dat ik een week lang elke ochtend een wandeling zou maken, waarbij ik goed om me heen zou kijken en zou opschrijven waar ik blij van werd. Tijdens de volgende sessie namen we mijn lijstje door, waarbij opviel dat ik heel vaak ‘hoog overvliegende vliegtuigen’ had opgeschreven.

De psycholoog zei dat ze had gehoopt op ‘vogeltjes’, maar ik was nu eenmaal een sucker voor toestellen die strepen als penseelstreken door de lucht trokken. Inmiddels weet ik dat die condenssporen in ernstige mate aan de opwarming van de aarde bijdragen, maar toen waren het nog gewoon lijnen die verschenen en weer wegfaden. Hetzelfde geldt voor liedjes, die beginnen en ophouden binnen een tijdsbestek van enkele minuten.

Dingen die verschijnen, verdwijnen, weer verschijnen. Als kind keek ik vanaf de achterbank altijd of onze richtingaanwijzer synchroon liep met die van de auto's voor en achter ons. Vrijwel nooit was dat het geval.