waar je bent

Gisteren schreef ik op deze plek dat ik twee afspraken had: een om half elf en een om half twee. Maar ik had er nóg een, om half vijf. Die had ik volkomen over het hoofd gezien. Hij stond in mijn agenda, ik heb meermaals de naam van de persoon gezien met wie ik de afspraak had en ook de locatie en het tijdstip. Ik heb er alleen niet de actie aan gekoppeld om op dat tijdstip op die plek te verschijnen.

Daar kwam ik achter om tien voor vijf. Ik werk aan de biografie van Menno Wigman en op dat moment was ik net in een lang telefoongesprek verwikkeld geraakt met iemand die verhalen over de zeven jaar geleden overleden dichter wist te vertellen die niemand kent.

De lijn was slecht, ik moest me tot het uiterste concentreren terwijl tegelijkertijd berichtjes binnenkwamen: ‘Je bent er niet.’ ‘Gaat het goed?’ ‘Waar ben je?’

Vragen die ik ook graag aan Menno Wigman zou willen stellen.