zeldzaamheid

Als ik op straat mensen tegemoet loop, houd ik als we elkaar passeren en ook in de seconden daarna mijn adem in. Zonder hun lucht op te snuiven weet ik al wat ik zal ruiken en ik wil het niet.

Misschien niet aardig richting die mensen, maar ze weten van niets. Als het een grote groep betreft zien ze me op een gegeven moment blauw aanlopen, maar dat kan ook door iets anders komen.

Soms loop ik op straat iemand tegemoet wiens lucht ik juist wel wil opsnuiven. Adem ik extra diep in als we elkaar passeren en ook in de seconden daarna. Waren er maar meer van zulke mensen, maar het is ook juist die zeldzaamheid die hen siert.