alles

De gewezen bondscoach van het Spaanse voetbalelftal Luis Enrique zei in een afscheidsinterview: “Hadden we meer kunnen doen? Natuurlijk, maar ik weet dat we er alles aan hebben gedaan.”

Ja, dat kan dus niet, “alles” is reeds de overtreffende trap. Al leven we dan in een tijd waarin mensen “tweehonderd procent” geven en “de beste” door menigeen wordt overtoept met “de állerbeste” en zelfs: “de áller-, állerbeste”.

Bij elk boek dat ik schrijf raak ik overmand door twijfels als ik het seintje krijg dat het boek naar de drukker gaat. Vanaf dan kan ik er niks meer aan doen en gaat het vanbinnen bij mij tekeer: had ik méér kunnen doen? Heb ik er álles aan gedaan?

Meestal werk ik zo hard en ga ik in dermate mate tot het gaatje, dat ik niet eens meer de puf heb om me die vraag te stellen. Of ik meer had kunnen doen en of ik er alles aan heb gedaan, whatever: ik lig met open mond te ronken en droom van recensies met zes sterren op een schaal van vijf.