anoniem

Ik werk aan een boek, maar stiekem ook aan een ander boek. Niemand weet ervan, er zijn geen verwachtingen, er is geen pitch. Geen premisse, geen synopsis.

Ik hoef niemand te vragen wat ie ervan vindt. Want het bestaat alleen binnen de wanden van mijn werkkamer. Waar ik woord na woord neerhamer, geen moment bang om te falen.

Ik kan niet falen als niemand kijkt. Dingen kunnen niet lukken, maar dat is iets anders.

Falen betekent: de hoge lat niet halen. Verwachtingen niet waarmaken, meewarige blikken sorteren, in de anonimiteit verdwijnen. Maar dit kan niet in de anonimiteit verdwijnen, het ís al anoniem.