benjamin zephaniah

Gisteren overleed Benjamin Zephaniah, een groot dichter en performer. Reeds in de jaren tachtig van de vorige eeuw liet hij zijn stem horen tegen onderdrukking in het algemeen en Margaret Thatcher in het bijzonder.

Zephaniah was anarchist en revolutionair: hij weigerde het Dichter des Vaderlands-schap en toen hij een lintje kreeg aangeboden, The Order of the British Empire, antwoordde hij: “No way Mr Blair, no way Mrs Queen. I am profoundly anti-empire.” Hij was vegan en beschouwde zijn lichaam als een tempel. Juist dan zou je willen dat zo iemand honderd wordt, maar hij werd slechts 65.

Zephaniah was dyslectisch en werd toch schrijver. Hij begon met bijbelteksten ritmisch te vertolken, bijna te rappen, zoals Prince Far I op de Jamaicaanse radio psalmen plachtte te chanten. Zephaniah was politiek geëngageerd, hij geloofde in het motto van de Jamaicaanse dichter Elean Thomas: “I am not one of those people that say: I don’t deal with politics. Because if I don’t deal with politics, politricks will deal with me.”

Overigens noemde Zephaniah zijn teksten geen gedichten.”I started writing poetry because I don’t like poetry. Of course I liked using words, but I wanted to change the image of poetry. I wanted to bring it to life and talk about now and what was happening to us.”

Intelligence may not mean intelligent,

The news may not be new.

From where we are

To be awake

May not mean

To be conscious.

Benjamin Zephaniah 15-04-1958 - 7-12-2023