content

In mijn nieuwe dichtbundel De man die blauw werd staat een regel waarin ik spreek ‘met het stemgeluid/van de bassie en adriaan-robot’. Als ik dat gedicht voorlees doe ik die robot ook na, en echte fans weten dat ik het dan over Robin heb: Bassies slimme blikken maatje.

Mijn fascinatie voor Bassie en Adriaan heeft meer met mijzelf te maken dan met de clown en acrobaat uit Vlaardingen zelf. Ze staan symbool voor mijn jeugd: woensdagmiddagen in de jaren tachtig waarop we languit op de bank naar het testbeeld lagen te staren tot het logo van de TROS verscheen en na een nodeloos lange aankondiging door de omroepster eindelijk een nieuwe aflevering begon.

Content is nu king, maar was toen nog een ongeboren prinsje.