daarom niet

Het zal trouwe lezers van dit blog niet verbazen, maar als iemand iets gevraagd wordt en antwoordt met: ‘Waarom niet?’ dan bedoelt hij dat bevestigend. Maar ik ga in mijn hoofd alle redenen opsommen waarom hij niét aan het verzoek gevolg zou kunnen of moeten geven.

- ‘Mag ik je auto lenen?’
- ‘Ach, waarom niet?’
Ik, in mijn hoofd: omdat de auto dan nog wekenlang naar Sandalwood-deodorant ruikt.

En omdat die ander smakeloos gekauwde kauwgompjes in het asbakje legt waar ze hard worden en ik ze er weer uit mag peuteren, met twee boterhamzakjes om mijn hand om direct contact te vermijden.

Omdat die ander niet kan inparkeren en als ik dan een schaaf op de bumper ontwaar, gaat zeggen: ‘Zat er al.’

Omdat die ander op de snelweg bochten in volle vaart neemt en nog een keer in de vangrail belandt, wat ik ’m allerminst gun, maar als het dan toch gebeurt, dan liever niet in mijn auto.

Omdat het mijn auto is, die ik heb gekocht van geld dat ik heb opgespaard, en wat héb je als mens nou eigenlijk, je zegt wel: mijn geliefde, maar je bezit de ander natuurlijk niet, en mijn vrienden zijn niet mijn vrienden, mijn gedachten kan ik ook al niet dresseren, mijn gevoelens gaan alle kanten op of houden zich schuil onder een loden deksel, maar deze auto, deze krakende, piepende auto, waar je op ikwilvanmijnautoaf.nl in het beste geval achthonderd euro voor terugkrijgt, dit is mijn auto. Mijn auto.

Dus daarom niet.