den haag

Ik reisde met de trein van mijn woonplaats naar Den Haag. En weer terug, want anders zat ik nu nog in Den Haag.

In de volle coupé was het een gesnotter en gekuch van jewelste. Mocht ik iets hebben opgelopen, weet dan dat ik u niet via dit blog kan besmetten.

Op het station kwam ik twee dierbare vrienden tegen, wat bewijst dat Den Haag geen wereldstad is, maar leuk was het wel.

Op het station dronk ik een cappuccino en in het gebouw waar ik een afspraak had dronk ik wéér een cappuccino en nu heb ik een cappuccinobuik die snakt naar koffie zwart.

De terugreis was in een lege coupé, waarop ik fantaseerde dat ik een dictator was die rondreisde in zijn privétrein. Langs het spoor stonden onderdanen te wuiven en ik wuifde terug, want zou ik een dictator zijn, dan zou ik een vriendelijke dictator zijn.