overgave

Gisteravond woonde ik een lezing bij van kunstenaar Job Koelewijn. Hij sprak iets van twee uur, toen het voorbij was voelde het alsof we net begonnen waren.

‘Discipline’ is Jobs tweede naam: sinds 1 februari 2006 leest hij zichzelf elke dag 45 minuten hardop uit een boek voor. Geen stuiversromannetjes, hij draait zijn hand niet om voor het Communistisch Manifest van Karl Marx en Friedrich Engels.

Zijn stem neemt hij op, zowel digitaal als op cassettebandje. Hij stapelt de tapes op als torens en plaatst ze op de fysieke exemplaren van gelezen boeken, die hij exposeert als tastbare bewijzen van zijn voorleesdrift. Bovendien registreert hij (al zestienenhalf jaar) alle opnames online op zijn ‘Reading Audio Account’. Koelewijn schrijft op zijn website: De mogelijkheid dat elke datum binnen die periode gekoppeld is aan een audiobestand en dat dat audiobestand beschikbaar is, geeft een gevoel van macht.

Het woord dat volgens Koelewijn past bij het stoïcijns volhouden van een mechanische handeling is: overgave. Ik geloof dat dat voor mij dit blog is: elke dag 150 à 200 woorden neertikken, waarbij ik me richt tot een denkbeeldige lezer. Of die lezer er echt is, weet ik niet. Ik zou kunnen kijken in de ‘statistieken’ van mijn contentmanagementsysteem, maar dat doe ik nooit, zoals ik ook nooit wil weten hoeveel boeken ik verkoop. Liever dan te wéten of ik lezers heb, vermoéd ik het.