faken

Ik kan me heel goed voelen en dan ineens, zonder aanwijsbare reden, niet meer.

Mensen nemen dat soms waar: ‘Ineens verschiet je van kleur en val je helemaal stil, wat is er toch met je?’ Als ik dan antwoord: ‘Niks’, oordelen ze dat ik heel gesloten ben, maar het is de waarheid.

Er is niks. Ik had eerst de ene gemoedstoestand, toen ineens een andere. Ik had daar verder geen vat op, geen controle over. Het gebeurde en ik kon het niet tegenhouden.

Tenzij ik zou faken, maar ik wil niet meer faken.