feestje

Ik hou niet van feestjes. Dat is inmiddels bekend, we weten het nu wel.

Mensen zijn lief. Ze nodigen me nog wel uit voor hun feestje, maar benadrukken dat ik niet hoef te komen. Om mijn fomo niet aan te wakkeren vertellen ze achteraf niet hoe het geweest is. Nu alleen nog de insta-stories mijden.

Feestje, het woord alleen al. Een verkleinwoord, niet voor niets. Verkleinwoorden irriteren me, het is alsof ze zich voor zichzelf verontschuldigen. Boekje. Vriendje. Slaapje. Slipje.

Ik heb niks tegen feestelijkheden, ik ben vóór vrolijkheid. Alleen het concept van een feestje vind ik moeilijk: er worden een dag en tijdstip afgesproken en op dát moment gaan de handjes de lucht in. Ook als we niét vrolijk zijn, dan doen we gewoon alsof.

Maar ik kan niet doen alsof. Ik heb het vaak geprobeerd, maar ben er zo slecht in. Lang heb ik me daarvoor geschaamd, nu ga ik proberen er trots op te zijn.