hoe het gaat

Hoe het met me gaat kan ik afleiden uit de bananenpannenkoekjes die ik maak.

Vanochtend had ik het beslag te lang gemixt: het leek wel melk. Net nadat ik het in de pan had uitgegoten, wilde ik de nauwelijks gestolde pannenkoekjes al omdraaien. Bij wat ik uiteindelijk serveerde kon je alleen nog zeggen: ‘Ach, het gaat toch kapot in je maag.’

Op goede dagen blijft het beslag precies grof genoeg. Durf ik lang genoeg te wachten tot de boel net niet aanbrandt, pas dan kom ik met m’n spatel. Zo’n dag is het vandaag dus niet.

Vorige
Vorige

yeah, yeah, yeah

Volgende
Volgende

zwijgen