iets leuks

Ik lees een magistraal boek van Anelise Chen, So Many Olympic Exertions, wat qua vorm aansluit bij Bluets van Maggie Nelson, maar compleet anders is van toon. In het boek voert Chen haar vriendin Cole op, die de kunst van in-het-nu-leven tot in de puntjes beheerst. “She stops thinking whenever her thoughts veer into worry.”

Bij mij is het helaas: “He starts worrying whenever he starts thinking.” Vannacht kreeg ik mijn hoofd weer eens niet rustig, alles maalde. Mijn hele trukendoos ging open: even uit bed, melk opwarmen, lezen, ademhalingsoefeningen, aan iets leuks denken.

Dat laatste werkt bij mij sowieso niet. Ik kan beter proberen om aan iets stoms te denken, mijn brein doet toch altijd het tegenovergestelde. Als ik ga slapen denk ik aan de volgende dag. Als ik opsta denk ik aan de achterliggende nacht. Als ik ergens ben denk ik aan weggaan. Als ik wegga denk ik aan terugkomen.