insomnia

Denkend aan de dood, mijn gezondheid, mijn dierbaren, mijn financiën en de toestand in de wereld, kan ik niet slapen. En niet slapend denk ik aan de dood, mijn gezondheid, mijn dierbaren, mijn financiën en de toestand in de wereld.

Ik had er goede nachten op zitten, voelde me kwiek. Als ik er met iemand over sprak klopte ik af: een stupide handeling, maar je weet nooit. Toen kwam er ineens een nacht waarop het langer duurde voor ik insliep.

De nacht daarop was ik bang dat het nóg langer zou duren voor ik insliep, waardoor het nóg langer duurde voor ik insliep. Zo ging het door tot een nacht geleden: nog geen uur slaap in totaal. De volgende dag was ik een zombie met een hartslag.

Gisteren absurd vroeg mijn mandje in. Oogleden zwaar als putdeksels. Ik was niet meer bang niet te kunnen slapen, hoefde ook niet af te kloppen. Sloot gewoon mijn ogen en whoooosh: ik was weg.