kwaliteit

Ik ben de eigenaar van een ‘extra robuuste’ hondenriem van het kwaliteitsmerk Flexi. Eigenlijk noem je het een rollijn. Op de website staat: ”Vanwege de flexibiliteit van het systeem ontstaat bij het uitlaten van de hond een wederzijdse harmoniebelevenis.” Dat wil ik wel, een wederzijdse harmoniebelevenis, met mijn hond Nina maar ook met mijn vriendin en eigenlijk met alle mensen die ik tegenkom.

Flexi heeft het over “exclusief handwerk” en dat de producten “meer dan honderd tests moeten doorstaan voordat ze ook maar één viervoeter mogen verblijden”, maar vanochtend zette Nina een sprint in tot ze het maximum van de achtmeterlijn had bereikt en toen zei deze knap.

Einde wederzijdse harmoniebelevenis, maar ook een bewijs dat praatjes geen gaatjes vullen. Hier spreekt niet alleen een ontevreden klant, maar ook een verdediger van de taal. ‘Robuust’, ‘exclusief’, ‘kwaliteit’: die woorden boeten aan betekenis in als ze toegekend worden aan producten die eigenlijk gebrekkig en gammel zijn. Gevolg is ook dat als ik naar eigen zeggen een boek maak van hoge kwaliteit, dat niemand dat meer gelooft.