lewis

Op 12 december werd Lewis in Abu Dhabi in de laatste ronde toch nog door Max ingehaald. Ik hoef niet uit te leggen waar dit over gaat, de voornamen volstaan. Na alle consternatie had de gevallen kampioen niets meer gepost op social media. Pas gisteren, na bijna twee maanden stilte, verlossende woorden: "I've been gone. Now I'm back!” Driehonderdvijftigduizend likes alleen al op Twitter.

Mensen nemen wel vaker social media-pauze, meestal aangekondigd: “Ik ga een weekje twexit.” Soms dramatischer: “Ik neem twitterpauze, het wordt me allemaal te veel en ik zie het niet meer zitten." Soms is er twijfel: “Misschien moet ik eens een tijdje twitterpauze nemen.” Of iemand smokkelt: “Ik heb eigenlijk twitterpauze, maar ik zie opeens dat ik nog maar 125 volgers nodig heb om de magische grens van tienduizend volgers te bereiken.”

In december had iedereen zich nog afgevraagd waar Lewis was. Daarna werd hij wéér ingehaald, dit keer door ander nieuws. Als een moderne Walden zal hij ergens aan een meer hebben gezeten, of op een berg. Ongezien, maar in de wetenschap dat hij de zelfverkozen stilte op elk gewenst moment zou kunnen verbreken. Dat is toch anders dan uit het oog zijn terwijl niemand op je wacht.