liedjes uit de rigolettohof 4
Ik schreef een boek over het Alphen aan den Rijn van de jaren zeventig en tachtig en maakte een afspeellijst met liedjes waar ik destijds naar luisterde. Af en toe druk ik nog op shuffle, vandaag kwam voorbij: Only When You Leave van Spandau Ballet.
Begin jaren tachtig bezorgde ik reclamefolders. Soms lukte het niet om de tiewraps rond de pakketten los te peuteren en brandde ik ze door met een aansteker. Mijn fietstas was zo zwaar dat mijn voorwiel af en toe spontaan de lucht in wheeliede.
Afgezien van wat ik ophaalde als ik de mensen namens de Interlanden Spreigroep een gelukkig nieuwjaar wenste, betaalde het geen reet. Wát ik verdiende ging op aan muziek. Van Only When You Leave kocht ik niet het singletje, maar de 12-inch, waarbij niet op de hoes maar op de plaat zelf een foto van de band was afgedrukt: een ‘picturedisc’.
De tijd ging traag voorbij in de jaren tachtig, de uren waren van lood. “I only want to make this things last, so how could this have gone so fast?” Wat een saai liedje en het werd in de 12-inchversie nog eens met dik een minuut verlengd.