speeddaten

Gisteren was er een bijeenkomst waar ik bij moest zijn. Het was van zeven tot tien, dus ik dacht: halfuur van tevoren van huis, maar dan zou ik er precies om zeven uur zijn en dat is raar, dus ging ik een kwartier later van huis, zodat ik fashionably late binnen zou lopen, maar wat bleek: het was maar een kwartier rijden, was ik alsnog stipt op tijd.

Het gezelschap kende elkaar nog niet, het idee was dat we zouden speeddaten. Er stonden lange tafels en de mensen aan de ene kant bleven zitten, terwijl de mensen aan de andere kant steeds een plek opschoven. Zo begon je elke vier minuten een nieuw gesprek en het werkte perfect.

Steeds vatte je jezelf samen in een paar regels en kreeg je in hapklare brokken een ander leven voorgeschoteld. Vier minuten pp bleek zelfs nog aan de lange kant, het had ook in drie gekund.