mannetje

Gisteren zou er een mannetje komen om de bel van de buitendeur te maken. Ik had een briefje opgehangen: “Bel stuk” en daarbij mijn 06-nummer. Eigenlijk had ik willen schrijven: “Bel stuk, maar dat wist je al, daarvoor kóm je.”

Het mannetje kwam binnen en ik vroeg of hij koffie wilde. Nee, bedankt, zei hij, maar zou ik misschien even van het toilet gebruik mogen maken?

Dat was een nette manier om te zeggen: ik moet echt even bouten, kan dat hier?

Toen hij weg was heb ik zeker een minuut lopen sprayen met de luchtverfrisser. Ook maakte ik een sopje om alles in het kleinste kamertje te ontsmetten. Niet dat het mannetje nou zo vies was, helemaal niet, een prima kerel was het, maar toch ook een indringer.