mee

Gisteren schreef ik over de namen van instellingen in de geestelijke gezondheidszorg. Zo heb je de MEE en dankzij jullie, lezers van dit blog, weet ik nu dat deze organisatie eraan bijdraagt dat mensen weer mee kunnen doen in de maatschappij.

Overigens is het zonder lidwoord, dus niet “de MEE” maar “MEE”. Als ik dus iemand spreek waarvan ik denk dat ie wel een beetje ‘cliëntondersteuning’ zou kunnen gebruiken, dan moet ik tegen die persoon zeggen: “Bel MEE.” Grote kans dat die ander zal reageren met: “Wáármee?”

Ik kreeg van jullie een zwik andere namen van welzijnsorganisaties toegestuurd en een van die namen was GGZ-instelling InGeest. Bij ‘geest’ denk ik behalve aan een spook ook aan mijn ziel en die zou ik graag intact willen laten. Ik wil niet dat een hulpverlener daar IN gaat, als een chirurg met z’n scalpel.

Bij InGeest denk ik ook nog aan Uitgeest. As ik een woord zie denk ik behalve aan de betekenis ook aan het tegenovergestelde. Dat is een automatisme, ik kan het niet stoppen. Bij MEE denk ik dus ook aan: TEGEN. En als iemand zegt: ik blijf bij je, dan denk ik óók: je gaat weer weg.