bieb

Drie keer kwam in de Troonrede de term maatschappelijk weefsel voorbij. Geen idee wat het is, maar het houdt ons bij elkaar en daarom “blijven we bouwen aan het maatschappelijk weefsel van ons land”. Overigens denk ik bij weefsel aan textiel, ik zou gezegd hebben: “We naaien het maatschappelijk weefsel weer aan elkaar.”

Het beste nieuws uit de Troonrede is dat het kabinet de openbare bibliotheek op zoveel mogelijk plaatsen gaat terugbrengen, “als plek waar mensen kunnen lezen, leren en elkaar ontmoeten”. De bieb is behalve een plek waar je boeken en muziek kunt lenen, ook een rustige ruimte waar je kunt leren of even tot jezelf kunt komen.

Toen ik tien was en mijn ouders uit elkaar waren gegaan, voelde ik me alleen. De bieb was mijn toevluchtsoord: ik leende er altijd het maximum aantal boeken en die verslond ik zoals een leeuw zijn prooi. Ik herinner me het dagboek van Robert Falcon Scott, die in 1912 op de terugweg van de Zuidpool overleed, nadat hij deze niet als eerste had bereikt (dat was een maand eerder zijn rivaal Amundsen geweest) maar als tweede. Vernederd, uitgeput en uitgehongerd waren de laatste woorden die hij schreef: “For God's sake look after our people.” 68 jaar later las ik die woorden, en heel even geloofde ik dat er iemand op mij neerkeek en mij beschermde.