oerend hard

Gisteren had ik weer psychomotorische therapie en natuurlijk neem ik dat letterlijk: ik zie een psychopaat voor me die oerend hard op zien Norton of zien BSA rijdt.

Wat ‘PMT’ echt inhoudt: met behulp van beweging en lichaamsgerichte oefeningen meer inzicht krijgen in gevoelens en gedrag. We gingen boksen en het thema van Rocky neuriënd begon ik steeds harder te slaan, tot ik uiteindelijk losging als een dolle stier. Een vergelijking die een beetje mank gaat, omdat stieren niet boksen.

“Wat voel je nu?” vroeg de therapeut.
“Ik weet het niet…” hijgde ik, “…heb er… geen woorden voor...”

Als iemand zegt dat ie ergens geen woorden voor heeft, komt er meestal een hele riedel achteraan. Waarna ik denk: blijkbaar had je de woorden wél. Maar in mijn geval bleef het stil, stond ik met mijn mond vol tanden. Letterlijk, maar ook figuurlijk.