pepperspray

Elke dag loop ik langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Het is het drukst bevaarde kanaal ter wereld. Hoeveel schepen erdoorheen varen weet ik niet, wel weet ik dat als ik langsloop er nooit géén schip doorheen vaart.

De meeste wandelaars die mij tegemoet lopen, kijken strak voor zich uit. Sommigen kijken naar de grond, anderen ins blaue hinein. Heel soms kijkt iemand me strak en uitdagend aan, haantje dat ik ben doe ik dat dan ook terug. Soms ga ik een beetje zigzaggen, de ander dwingend tot zo’n zelfde zwabberkoers.

Soms kijkt iemand heel open en vriendelijk. Zo iemand zou ik graag bij de schouders pakken om te zeggen: weet je wel hoe móói je bent! Maar daar moet je mee oppassen, voor je het weet heb je ogen vol pepperspray.

Vorige
Vorige

zeventien uur

Volgende
Volgende

ass-liedjes (1)