prioriteiten

Ik liep langs het Amsterdam-Rijnkanaal, maar onderaan de dijk was nóg een pad. Dus ik de dijk af, die glibberiger bleek dan gedacht.

Geen houvast. Als in een slapstickfilm vlogen mijn benen de lucht in en landde ik op mijn kont. Zo sleede ik naar beneden.

Daarna werd duidelijk wat ik belangrijk vind in mijn leven. Prioriteit 1: heeft iemand het gezien? Nee. Prioriteit 2: hoe zie ik eruit? Ik een filmpje van mijn kont maken. Wat erg. Straks denken mensen nog dat ik in mijn broek heb gepoept. Maar ik kan ‘m ook niet uitdoen, dan loop ik in mijn slip.

Pas thuis kwam ik toe aan prioriteit 3: heb ik pijn?