quid pro quo

Vandaag gaat Nuchter live, een podcastserie waarin ik met mensen praat die net als ik de keuze hebben gemaakt om nuchter te leven, of dat overwegen.

Elk gesprek duurt pakweg een uur en begint met het maken van een Polaroid. Gasten hebben de keuze om herkenbaar of onherkenbaar op de foto te gaan. Tot nu toe deed iedereen het eerste, maar dat optie 2 er is wordt toch als prettig ervaren.

In de podcastserie volgen we het quid pro quo-gespreksformat van Dr. Hannibal Lecter: “I tell you things, you tell me things.” Als ik iemand spreek over seksverslaving geef ik gewoon antwoord als diegene mij iets vraagt over mijn gehannes tussen de lakens. Soms is het alsof de geïnterviewde en ik samen aan een dichtgeroeste garagedeur trekken, net zolang tot hij opengaat.

Mijn eerste gast was dertig jaar lang verslaafd aan coke en werd tot twee maal toe wakker terwijl zijn vriendin met beide vuisten op zijn borst aan het rammen was. Dit omdat hij eerst blauw en daarna wit aangelopen was en nergens meer op reageerde. Beide keren kwam hij weer bij. Natuurlijk kwam hij weer bij. Anders zat hij nu niet bij mij.