relaxing dog music

Het is zo druk in mijn hoofd. Steeds als ik er met iemand over praat zegt die persoon: iedereen heeft wel eens een druk hoofd.

Sinds ik tweeënhalf jaar geleden na uitgebreid onderzoek een autismediagnose kreeg en mensen daarover vertel, gaan mensen die dat onderzoek niet hebben uitgevoerd en ook helemaal geen verstand hebben van autisme de uitslag van dat onderzoek betwisten. Ze zeggen: Ik ken jou al zo lang en ik heb nooit iets aan je gemerkt. Ze zeggen ook: Iedereen heeft wel iets autistisch.

Ik herinner me hoe we met het gezin naar Parijs gingen. Mijn vader achter het stuur vloekte dat het een aard had, want van alle kanten kwamen auto's, taxi's, vrachtwagens, brommers en motoren. Via de binnenspiegel zag ik de paniek in zijn ogen, even vreesde ik dat hij onze Mazda 626 midden op de Place de la Concorde stil zou zetten, uit zou stappen en weg zou rennen.

Die paniek van mijn vader heb ik ook, alleen rij ik niet in de spits over de Place de la Concorde met drie jengelende kinderen op de achterbank. Ik ben gewoon thuis en tik dit vanuit mijn luie stoel. De vogeltjes fluiten. De was hangt te drogen. Ik heb een playlist opgezet: Relaxing Dog Music. Een hond ben ik niet, maar ik wil er wel een worden.