rigolettohof

In 1982 zat ik samen met mijn broer en mijn zus terug in de trein vanuit Goes naar Alphen aan den Rijn. Waar we vandaan kwamen heb ik al eens ergens beschreven, je moet niet als een zeug in de modder door je eigen trauma’s blijven rollen.

Waar ik me nu op richt zijn de walmende asbakken, de buik van de conducteur die zo bol was dat de knoopjes van zijn overhemd het elk moment leken te kunnen begeven, en het liedje waarnaar ik luisterde via mijn Walkman.

België was het van Het Goede Doel en steeds spoelde ik terug naar het begin, de eerste vier woorden: ‘Waar kan ik heen?’ Alle opties die volgden, al die plekken waar de zanger niét naartoe kon, die vond ik niet zo interessant. Wel die beginvraag, want wij drieën waren onmiskenbaar op weg naar de Rigolettohof in Alphen aan den Rijn (we naderden Leiden Lammeschans al). Maar waren er ook andere opties?