sfeer

Toeristen op Rhodos staan met hun rolkoffers op het strand op evacuatie te wachten. Het is hetzelfde strand waar ze eerder nog lagen te bakken.

Een tijd geleden was ik op La Palma in een heerlijk hotel. Van alle gemakken voorzien, het personeel uiterst vriendelijk, we werden in de watten gelegd. Toen barstte een vulkaan uit en wilde iedereen van het eiland af.

Waar we eerder in de loungestoelen bij de receptie maar wat onderuitgezakt hadden gehangen, helemaal rozig zonder ons om tijd te bekommeren, een goed boek in de hand, een virgin mojito op een dienblad dat onze kant opkwam, zaten we in diezelfde loungestoelen maar nu helemaal rechtop en strak aangedraaid te wachten op repatriatie.

Het fascineert me, hoe een sfeer radicaal kan omslaan. Paradijs wordt pandemonium, idylle wordt inferno. Het is dezelfde plek, maar álles is ineens anders.

Bij een relatie kan het ook zo gaan. Eerst is er hartstocht en hunkering, dan hysterie en haat. Zomaar, van het ene op het andere moment. Dezelfde persoon die net nog mierzoete woordjes in je oor fluisterde, sist nu ineens als een adder.