shitschijn

Ik ben uw eenzaamheid
ik ben uw tijd
ik ben de wijzerplaat
van uw verlatenheid.

(Paul Rodenko)

Ik schrijf een artikel over radicale eerlijkheid en probeer daarin derhalve radicaal eerlijk te zijn. Anders zou het een artikel zijn over halfbakken pijn en schone schijn.

Shitschijn, waar niemand iets aan heeft. De lezer niet en ik niet. Als ik de lezer zijn eenzaamheid wil laten voelen, moet ik die van mij op radicaal eerlijke wijze met hem delen. Ik moet de wijzerplaat worden waarop hij kijkt naar zijn verlatenheid.

Maar steeds wil ik het negatieve ‘sugarcoaten’ en het positieve uitvergroten. Dat is niet radicaal eerlijk, het is oneerlijk. Het is halfbakken pijn. Het is schone shitschijn.