waan

Vanochtend stond ik om half vijf op omdat ik om vijf uur werd opgehaald omdat ik tussen zes en zeven de gast was van Teddy Tops in het radioprogramma Een uur cultuur en zo bang was ik dat ik niet om half vijf wakker zou worden en ook niet om vijf uur, dat ik door alle wekkers heen zou slapen en de telefoon niet zou horen en de whatsapp-notificaties niet en de deurbel niet, en pas om tien over zes wakker zou worden, en dan in zou schakelen op Radio 1 en de stem van Teddy Tops zou horen, die de volgende plaat aankondigde, omdat er weinig anders opzat dan plaatjes draaien, aangezien de gast van die dag niet open had gedaan toen de taxichauffeur had aangebeld en niet had gereageerd op telefoontjes, whatsapp-notificaties en de deurbel, en zo bang was ik geweest dat dat zou gebeuren, dat ik, toen de wekker om half vijf ging en ik gewoon opstond om koffie te gaan maken, daar nog steeds door was bevangen, terwijl ik door op te staan de angst toch had gelogenstraft, maar wat ik me inbeeld is soms sterker dan de realiteit en soms kan de werkelijkheid de waan niet aan.