wens

Ik maakte een lateavondwandeling door de vrieskou. Of hoe spel je dat: ‘late avond-wandeling’? Een wandeling laat op de avond: opgelost.

Het was kraakhelder, ik genoot van de sterrenpracht. Ineens was er een vallende ster! Meteen een wens gedaan, al ben ik niet bijgelovig, maar je weet nooit.

Wie ‘vallende ster’ opzoekt krijgt er op het beeldscherm eentje te zien. Dat is een grapje van Google.

Dit megabedrijf zegt ernaar te streven “de levens van zo veel mogelijk mensen aanzienlijk te verbeteren”. Dat is niet wat ik gisteravond heb gewenst, ik wens sommige mensen net iets meer verbetering in hun leven toe dan anderen.

Mensen die in de supermarkt met hun boodschappenwagentje tegen mijn enkels aanrijden en te beroerd zijn om sorry te zeggen, die wens ik het tegenovergestelde van verbetering toe. Hetzelfde geldt voor mensen die me op de snelweg inhalen en dan voor me gaan rijden en hun voet van het gaspedaal halen, waarop ik hén weer moet inhalen. Om maar te zwijgen over mensen die mij op 10 januari een gelukkig nieuwjaar toewensen: vier dagen na Driekoningen!

Vorige
Vorige

ga maar weg

Volgende
Volgende

het concept slaap