william hurt

William Hurt is dood. Al sinds 13 maart trouwens, maar ik had zijn overlijden niet echt meegekregen. Waarschijnlijk heb ik er wel over gelezen, maar in de haast, waardoor het als de wind langs me heen is gegaan.

Betty Davis, Jeroen Brouwers, Meat Loaf, Sidney Poitier: ik moet in het afgelopen jaar over hun heengaan hebben gehoord, maar heb het gewoon niet opgeslagen. Dat zegt niets over hen, en alles over mij.

Ik heb het te druk. Of: ik máák me te druk. Hoe dan ook neem ik geen rust. Dat wil ik veranderen in 2023. Ik wil meer boeken lezen, de tijd nemen om een gesprek of gebeurtenis nog even te overdenken, en de artikelen in de krant niet vluchtig scannen, maar werkelijk tot me nemen.

Zodat ik weet wie er niet meer zijn, en minstens zo belangrijk: wie er nog wél zijn.