ambitie

Terwijl de wereld in brand staat, herstel ik van een griepaanval. Herstel, schrijf ik, omdat het dan lijkt alsof ik aan de winnende hand ben.

Ik heb vrienden die zich aan ziek zijn kunnen overgeven, ik sta meteen in de bestrijdmodus. Zo snel mogelijk moet ik weer fit zijn, er is geen tijd te verliezen. Geen tijd te verliezen waarvóór, dat blijft onduidelijk.

Intussen heb ik wel alle tijd om de karrenvracht reacties op mijn zesde essay in NRC over mijn autismediagnose te beantwoorden. Daarin staat een citaat van filosoof Jiddu Krishnamurti centraal: “It is no measure of health to be well-adjusted to a profoundly sick society.”

Krishnamurti schreef onder andere het boek ‘What Are You Doing With Your Life?’ waarin hij afrekent met ambitie als drijfveer. In veel sollicitatiebrieven en datingprofielen geldt het woord ambitie als aanprijzing, maar wie je zou moéten aannemen of met wie je hand in hand door het park zou moéten flaneren, is iemand die niéts nastreeft.

Zo iemand is niet lui, maar juist actief, want iets niét doen kost minstens zoveel energie als iets wel doen. Niet meer roken bijvoorbeeld of niet meer drinken: zeker in het begin is het doodvermoeiend.