dat kan toch ook anders

Waarom is het zó mis… als ik ’s avonds de koffiebonen maal… zoals ik dat elke avond doe, net voor het slapen gaan…

Als ik een nieuw filterzakje in de houder doe… en daar de gemalen koffie in uitstrooi…

Als ik de glazen kan vul met water (eigenlijk: deels vul, het gaat niet tot de rand)… en dat water in het reservoir leeggiet…

Dan ga slapen en de volgende ochtend als ik wakker word het koffiezetapparaat aanzet… waarna het nog even stil blijft… ik wacht het geluid af als de donder na de bliksem…

Tot het klinkt… dat geluid… het geluid van een koffiezetapparaat dat begint met koffiezetten…

Waarna de kamer zich met de geur van koffie vult… en ik een kopje volschenk (deels vol, ik schenk niet tot de rand)…

En de rest van de koffie in de thermoskan giet… zodat ie warm blijft… de koffie…

Waarna ik met de hond ga lopen… om er als ik weer thuiskom achter te komen dat ik vergeten ben de dop op de thermoskan te doen.

Waarom is het dan zó mis… een béétje mis is begrijpelijk... als je de thermoskan vult met iets wat warm moet blijven… dan moet je de dop erop draaien... anders blijft het niet warm...

Maar dat het dan zó mis is… dat ik dan zó boos op mezelf word… zo uit het veld geslagen ben… zó ontsteld… dat is mezelf zou willen geselen… mijn rug met een bos takken aan gort zou willen slaan…

Dat kan toch ook anders.
Dat kan toch ook anders.
Dat kan toch ook anders.