de stenen

Dag 4 zonder medicatie. Om met de dichter K. Michel te spreken voel ik me naakt als de stenen. Die stenen liggen onbeschermd in de publieke ruimte en staan bloot aan de elementen. En die elementen hebben vrij spel, zoals alle indrukken en belevingen rechtstreeks bij mij binnen komen, zonder tussenkomst van een dopamineremmer.

Zoals je moet wennen aan medicatie, moet je het gebruik ervan ook weer óntwennen. Pillen zijn als geliefden die met de armen en benen in elkaar verstrengeld naast je willen inslapen, waardoor je het gevoel hebt ten prooi gevallen te zijn aan een achtarmig monster en met open ogen wacht tot het ochtend wordt, maar als ze dan vertrokken zijn om niet meer terug te komen verlang je intens naar diezelfde verstrengeling en zou je een moord doen voor slechts één van die acht armen om je heen.